
TBS GLIWICE PSZCZYŃSKA
Wyróżnienie w konkursie na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej kompleksu budynków mieszkalnych wielorodzinnych przy ul. Pszczyńskiej i Kujawskiej w Gliwicach.
Skład zespołu projektowego: Maciej Taczalski, Karolina Taczalska, Mateusz Cyganek, Paulina Jaklewicz, Marta Golec, Jakub Ławski, Anna Jaruga-Rozdolska, Marta Szafnicka
Wizualizacje: Artur Piórek
Projekt muralu: Zuzanna Milewska
Wyróżnienie przyznano za interesującą kreację przestrzenną oparta o powojenną tradycją kulturalną Gliwic. Jako interesujące uznano skalę i klimat zabudowy nawiązującej do istniejącej historycznej zabudowy wzdłuż ul. Pszczyńskiej.
Projekt zabudowy TBS Gliwice zakładał realizację osiedla wokół osi narracyjnej prowadzącej użytkownika przez symboliczne przejście od przeszłości ku przyszłości. W centrum kompozycji znajduje się mural, inspirowany anegdotą o Tadeuszu Różewiczu – honorowym obywatelu Gliwic, który otrzymał od Juliana Tuwima list z pytaniem: „Ale, na miłość Boską, co Pan robi w tych Gliwicach…?” Na co Różewicz odpowiedział: „Co robię? Żyję…”. Neon zdobiący pawilon usługowy w etapie 2.1, układa się w pulsujące światłem słowo „Żyję”, inaugurując tym samym narrację przestrzenną osiedla. W etapie 2.2 pojawia się drugi neon – „Marzę” – jako symbol aspiracji i przyszłości.





Ruch kołowy ograniczono do minimum. Miejsca postojowe znajdują się w garażach podziemnych, podzielonych tak, by nie wymagały systemów oddymiania. Na powierzchni przewidziano jedynie dojazdy oraz nieliczne miejsca postojowe dla gości i usług. Odcinki dróg w newralgicznych punktach wyniesiono do poziomu chodnika, by wymusić spowolnienie ruchu i nadać priorytet pieszym
Zespół zaprojektowano w oparciu o 6 powtarzalnych modułów mieszkalnych realizowanych w technologii prefabrykacji żelbetowej. Osiedle spełnia założenia Paktu A-U dla Klimatu: budynki są niskoenergetyczne, zasilane częściowo z OZE (pompy ciepła, panele PV). Woda opadowa gromadzona jest w zbiornikach retencyjnych i wykorzystywana do podlewania zieleni. Ogrody deszczowe i łąki kwietne wspierają retencję i bioróżnorodność.

















