Sienkiewicza 56
Inwestor: Miasto Łódź
Lokalizacja: Łódź, ul. Sienkiewicza 56
Powierzchnia: 1580 m2
Realizacja: 2018-2021
Skład zespołu: Maciej Taczalski, Karolina Taczalska, Natalia Mostowska, Katarzyna Komoń, Joanna Miecznikowska, Sandra Ambroziak
Trzypiętrowa kamienica frontowa wraz z oficyną północną została zbudowana w latach 1890-1891. Projekt podpisał znany łódzki architekt Hilary Majewski. Budynek objęty jest ochroną poprzez wpis do ewidencji zabytków województwa łódzkiego, znajduje się na obszarze historycznego układu urbanistycznego oraz krajobrazu kulturowego pod nazwą „Dzielnica Prządków Lnu”.
Wnętrza budynku uległy wielokrotnym przebudowom i wtórnym podziałom, wytwarzając układ funkcjonalny skutkujący niekorzystnymi zmianami w elewacjach budynku. Na bardzo długim i wąskim podwórzu, charakterystycznym dla zabudowy dawnej Łodzi, powstały wtórne parterowe zabudowania o niskiej wartości estetycznej, a podwórze zostało wybrukowane trylinką. Ogród zlokalizowany w głębi działki, który pierwotnie służył mieszkańcom, został zdewastowany i stał się miejscem potencjalnie niebezpiecznym.
Celem projektu było przywrócenie budynkowi jego historycznej wartości poprzez generalny remont i przebudowę mającą na celu dostosowanie do nowych funkcji, a także zagospodarowanie podwórza w formie atrakcyjnej strefy rekreacji i wypoczynku. Elementy historycznego wystroju elewacji frontowej, prześwitu bramowego i klatek schodowych przeznaczono do konserwacji i restauracji.
W budynku wprowadzono nowe funkcje społeczne takie jak mieszkania chronione dla osób opuszczających pieczę zastępczą oraz osób z zaburzeniami psychicznymi i jednocześnie zachowano istniejącą funkcję mieszkalną. W parterach przewidziano lokale usługowe z eleganckimi witrynami – również od strony podwórka.
Zniszczone podwórko zaprojektowano w formie zielonego pasażu – jako enklawę zieleni i strefę rekreacji. Zlokalizowano tu pierwszy w Łodzi sad miejski z dwoma odmianami jabłoni domowej, plac zabaw, siłownię miejską oraz część parkową z miejscami do wypoczynku (w miejscu historycznego ogrodu). Nieatrakcyjne ślepe ściany na działkach sąsiednich przesłonięto wertykalnymi konstrukcjami pokrytymi pnączami.
